MINDFULNESS:

Echt zien, echt geluk

We zoeken, zoeken en zoeken. Elke dag maar weer.

We kopen iets, gaan op reis. Klampen ons vast aan iemand.

En toch voelen we ons eenzaam.

We missen de connectie met onszelf en daarmee de connectie met de ander.

En  juist op het moment je alles los laat, niets meer vast houdt…

Je gaat liggen in het gras en geeft het op. Juist op dat moment open je je ogen zie je een prachtige boom. De bladeren wuiven je toe en fluisteren in je oor. Je ziet de bladeren en zag hoe ze als knop begonnen. Je ziet de boom toen deze nog zo klein was. Je ziet hoe de regen de boom water gaf. Hoe de zon de boom verwarmde. Je ziet de wortels diep in de grond. Stevig, vol vertrouwen. Je ziet de bladeren geel en rood worden. Je ziet hoe ze zich zonder enig verzet los lieten en naar de grond dwarrelden. Terugkerend naar de wortels. Geen vrees want ze wisten dat ze slechts overgingen in een andere vorm. Ze wisten, ik ben zoveel meer dan alleen het blad.

Je ziet het groene frisse blad ontstaan in de lente. Het blad dat zuurstof maakt waar jij weer van leeft. je ademt het in en ademt het weer uit.

Je voelt je verbonden, met de boom, met de regen, met de zon, met de bladeren.

Je kijkt en je ziet.

Je ziet en begrijpt.

Je glimlacht,

Voelt je verbonden met de bomen, de lucht.

Ineens zie je , ik ben niet alleen.

   Je ziet jezelf voor de eerste keer.